Andalusië: dagelijks leven

’s Lands wijs, ’s lands eer. Elke doorgewinterde reiziger weet wat dit gezegde betekent. Of je nu op vakantie bent of onderweg voor je werk, eenmaal aangekomen in je land van bestemming, respecteer je de lokale gebruiken en gewoonten en ga je mee in het leven van alledag. In Andalusië is dat een fluitje van een cent als je meedraait met de zon en de Andalusische klok.

Ook in Andalusië heeft de tijd niet stilgestaan en is er de afgelopen 10 jaar veel veranderd. Desondanks is op veel plaatsen het leven nog iets minder hectisch dan in Nederland. Zeker op het platteland nemen de mensen nog tijd voor elkaar en een praatje. Ongeacht hun leeftijd. Op straat, bij de bakker en de buren, op het postkantoor en in de supermarkt, bijna overal waar je mensen kunt tegenkomen. Soms moet je daardoor wat langer wachten aan een loket of bij de kassa. Niet omdat ze je zijn vergeten of niet willen helpen, maar omdat sociale interactie soms voorrang heeft boven snelheid en efficiency. Het is juist die houding die het dagelijks leven hier zo aangenaam maakt. Zet je Nederlandse controle drang even opzij en geef je over aan het mañana-gevoel. Je hebt toch vakantie?

Mañana-mañana?

Het stereotiepe beeld dat Andalusiërs vaak te laat zijn, niet doorwerken en zich geen zorgen maken over de dag van morgen, is trouwens een vooroordeel. Natuurlijk zijn er uitzonderingen en sommigen lopen de kantjes er inderdaad van af of hebben gewoon hun dag niet, maar dat is in Nederland niet anders. Het is het wel zo dat de gemiddelde Andalusiër een opgeruimd karakter heeft en kan genieten van het moment en de goede dingen van het leven. Hij kijkt daarbij wat minder op de klok. Veel van het sociale leven speelt zich buiten af, op een terrasje, aan zee, in de natuur. Ook maken de Andalusiërs zich minder (lang) druk om zaken waar wij als Nederlanders meteen van in de stress schieten. Maar dat is eerder een cultuurverschil dan een structurele weerzin om de handen uit de mouwen te steken.

Eten

De Spanjaard maakt doorgaans niet veel drukte van het ontbijt, el desayuno. Een paar churros, gedoopt in koffie of thee, is meestal voldoende. Vaak eet hij pas om 10.00 uur voor het eerst wat tijdens de koffiepauze, vaak een stuk toast of geroosterd broodje met olijfolie, tomatenpulp en wat zout.

Van 14.00 tot 16.00 uur ligt het leven in Andalusië ongeveer op zijn gat, want dan nuttigen de Spanjaarden la comida, in Spanje de belangrijkste maaltijd van de dag. Op het platteland (en ook in veel steden) sluiten alle winkels, scholen en kantoren om pas tegen vijven weer open te gaan. In de steden en de grote winkelcentra en supermarkten aan de kust blijven de meeste winkels wel geopend mocht je (lekker rustig) willen shoppen.

Rond een uur of vijf ’s middags, tijdens de merienda is het tijd voor een (zoete) snack. Dat kan een churro met koffie of chocolade zijn, een tapa in de bar of een koek of broodje voor de kinderen thuis.

’s Avonds tegen tienen wordt er pas weer wat gegeten. Meestal iets lichters dan de lunch, een stuk pizza, een gebakken ei, tosti of campero (hartig belegd broodje). In de stad en in populaire (bad)plaatsen kun je tegenwoordig ook uitgebreider en op Noord-Europese tijden eten. Maar het is eigenlijk leuker (je hebt vakantie!) om net zoals de Spanjaard ergens wat tapas met een drankje te nuttigen.

Religie

De dominante religie in Andalusië is net zoals in de rest van Spanje, het katholicisme. Hoewel de meerderheid van de bevolking officieel rooms-katholiek is, zijn er volgens opiniepeilingen steeds minder praktiserend gelovige Spanjaarden. Veel religieuze tradities en kerkelijke feesten worden wel in ere gehouden zoals de Semana Santa. Ook zie je op veel alledaagse plekken nisjes met kleine Mariabeelden of kapelletjes waar sommige passanten een kruisje slaan. Ook brengen veel gelovigen op gezette tijden een bezoekje aan de kerk om even te bidden of een kaarsje aan te steken. De meeste kerken zijn gewoon open.

Siësta

Op tijden dat wij in Nederland al lang weer aan de slag zijn, is (een groot deel) van Spanje in diepe rust. In de steden houdt men zich steeds vaker aan de Noord-Europese openingstijden, maar op het platteland ligt het openbare leven tussen 14.00 en 17.00 uur bijna volledig plat. In de warme zomermaanden ga je na de lunch vanzelf een tandje lager, maar als het wat minder warm is moeten Noord-Europeanen soms wennen aan de Spaanse siësta. Winkels zijn dicht, deuren blijven gesloten, boodschappen moeten worden uitgesteld, kantoren zijn onbereikbaar. Kortom, het zit niet meer in ons systeem en een tukkie doen is vooral iets voor oude mensen. Ons advies: doe als de Spanjaarden en ´take a break!´ Aan je vakantiezwembad bijvoorbeeld.

Taal

Goede cijfers voor je Spaanse taalcursus? In Andalusië lijk je soms terug bij af. Want het Spaans dat je in Nederland geleerd hebt, lijkt daar op sommige plaatsen in de verste verte niet op. Eén troost, er zijn veel Spanjaarden die het Andalusische accent ook slecht verstaan. Zo worden eindlettergrepen vaak ingeslikt. Een tip: ga vaak naar het café en begeef je onder de locals, dan wen je er sneller aan. Het Castiliaans of español is trouwens de officiële voertaal van Spanje.

Verkeer

In de meeste Zuid-Europese automobilisten schuilt wel iets van een coureur, hij wil graag de eerste zijn. In Andalusië is dat niet anders. Op de (snel)weg houdt de doorsnee Andalusiër wel van een beetje actie. Opschieten en doorrijden, is hier het motto. En zo nodig scheurt hij (en zij ook!) je rechts voorbij. Ook drukt hij wat sneller op de claxon dan je misschien gewend bent. En op rotondes is het meer een kwestie van handig manoeuvreren dan de juiste baan kiezen. Als je daar allemaal een beetje rekening mee houdt en alert blijft (en je spiegels gebruikt!), kan er weinig misgaan. Let wel goed op de verkeersborden want op (snelheids)overtredingen gelden vaak flinke boetes.

Politie en Openbare orde

In Andalusië zijn er drie soorten politie die zich met verschillende onderdelen van de openbare veiligheid bemoeien.

Op lokaal niveau (in gemeenten vanaf 5.000 inwoners) is dat de Policía Municipal. Je herkent ze aan het blauwe uniform. Ze zijn gewapend en verantwoordelijk voor het handhaven van de openbare orde, waaronder het verkeer, (verkeers)overtredingen, kleine criminaliteit en het oplossen van (privé)geschillen.

De Policía Nacional (zeg maar de Rijkspolitie) ziet toe op de nationale orde en veiligheid in stedelijk gebied, waaronder georganiseerde misdaad, nationale veiligheid en terrorisme. Daarnaast is de Policia Nacional verantwoordelijk voor de afgifte van (nationale) identiteitspapieren.

De groene uniformen horen bij de Guardia Civil. Je kunt ze vergelijken met de Nederlandse marechaussee, maar met meer bevoegdheden. Ze opereren vooral op het platteland en in dorpen en steden onder de 20.000 inwoners. Onder het motto ´Todo por la Patria´ (Alles voor het vaderland) hebben zij vooral een beschermende taak.

Klassieke rondreis Andalusië

Wil je ook kennismaken met het dagelijkse leven in Andalusië? Boek dan een klassieke rondreis langs de hoogtepunten van Andalusië en kom meer te weten over eeuwenoude tradities, gebouwen en cultuur.

(partner content)